SPOTKANIE Z NUTKAMI

SPOTKANIE Z NUTKAMI SPOTKANIE Z NUTKAMI

Scenariusz apelu szkolnego,

który odbył się 23 maja 2005r. w Szkole Podstawowej w Budziwoju. Przygotowany przez uczniów klasy Ia

pod kierunkiem Marty Chlebek

Muzyczne powitanie:

Piosenka: "Wszyscy są"

Narrator:

Powitaliśmy Was śpiewająco, ponieważ dzisiaj na apelu wystąpią nutki, dźwięki, zagra orkiestra, czyli królować będzie MUZYKA

Czy zastanawialiście się - co to jest muzyka?

Czy można się tego dowiedzieć z wierszyka? Posłuchajcie.
Wiersz:

Ewa Żylińska "Muzyka"

Czy śpiewanie czajnika

to też muzyka?

A mruczenie kota,

a granie na płotach?

A płacz niegrzecznych dzieci?

A szelest śmieci?...

Nie dowiesz się z wierszyka,

gdzie chowa się muzyka.

Może w tobie jest właśnie?

Zanuć, zanim zaśniesz ...
SCENA I
Na scenie dwoje dzieci. Jedno ma emblemat z całą nutą na pięciolinii, drugie z półnutą. Odwrócone emblematy są początkowo niewidoczne dla widzów. W czasie prezentacji odwracają je.

Cała nuta: Jestem cała nuta. Wyglądam tak.

Nuta to muzyczny znak.

Jeśli ktoś myśli, że półnuta

wygląda jak całej nuty połowa,

bardzo się myli.

Półnuta: Ja półnuta sama

powiem o sobie

w kilku słowach.

Wyglądam jak ona, w środku jestem pusta.

cała biała i wcale nie mała.

Z boku mam kreseczkę

i tym się różnie troszeczkę.

(Trzymając się za ręce śpiewają:)

Wygląd to nie wszystko - trala, la, la, la,

Cała nuta dłuuuugo, a półnuta krócej trwa ...
SCENA II
Na scenie nuty do, re, mi, fa, sol, la, si ,do. Biegają z emblematami dźwięków.

Potem pojawiają się wrony.

Narrator: Biegają nuty na skwerze.

Jak je zaśpiewać? Nikt nie wie ...

Spokojnie siedzieć nie raczą,

z miejsca na miejsce biegają ,skaczą ...

Porządek zrobiły wrony.

Wrona 1: Przestańcie biegać!

Wrona 2: Siadajcie od lewej do prawej strony!

Narrator: Nuty wron się przestraszyły

i w gamę się ustawiły.
(Nuty siadają jedna obok drugiej. Pierwsza nutka gra na dzwonkach dźwięki gamy. Następnie nutki gamy przedstawiają się, akcentując wyrazy rozpoczynające się zgłoskami, których nazwy noszą.)

Nuta "do": Jestem "do" - nutą dość ruchliwą.

Dobrze znam zwyczaje.

Lubię zwiedzać stare domy

w dość odległych krajach.

Nuta"re": Odwiedzam rechotki w stawie,

by rechotać wieczorami,

lecz nie mam ochoty na to

by się spotkać z rekinami.

Nuta "mi": Jestem "mi", podobno miła,

jak mięciutki misiek.

Sto lub nawet milion razy

głaskałam dziś misia.

Nuta "fa": Na tyczkę te z fa solą

ja nuta "fa" z fasonem się wspinam,

bo nasionko tej fasoli

nutą kształtem przypomina.

Nuta "sol": Do solniczki się gramolę,

choć się sol ić nie pozwolę.

Solo w soli śpiewać mogę,

potem schodzę na podłogę.

Nuta "la": Ja najbardziej lalki lubię.

Do lasu je biorę.

Latem do latarni morskiej

chętnie je zabiorę.

Nuta "si": Jestem silna i wytrwała.

Sieję, si tkiem wodę wlewam.

Tylko w sierpniu odpoczywam,

słucham, jak si korka śpiewa.

Nuta "do": Jestem siostrą pierwszej nuty

z naszego wierszyka.

W domu z pięciu długich linii

zawsze drzwi domykam.

Wrona 1: Zanim domkniesz drzwi,

przedstawcie się, śpiewając gamę.

Wrona 2: Wiecie jak?

Tak: do, re, mi, ...
(Nuty kolejno śpiewają: do, re, mi, fa, sol, la, si, do )

Wrona 1: To nuty gamy

i wszyscy je znamy.
SCENA III
Na scenie rozłożony na podłodze łukiem pas tęczy. Na końcu łutu stoi Tęcza - dziecko ubrane w tęczowe barwy.

Nuty spacerują po tęczy ze spuszczonymi głowami.

Narrator: Chodzą nutki po tęczy,

ale bardzo są smutne.

Nuty: My nie chcemy być czarne!

To jest takie okrutne!

Narrator: Tęcza cicho spokojnie

mówi do smutnych nutek ...

Tęcza: Twórzcie o mnie muzykę,

a ucieknie w dal smutek.

Skaczcie po mnie nuteczki

jak po barwnym dywanie.

Wnet wesoła muzyka

z tej zabawy powstanie

(Nuty skaczą w wolnym tempie przy dźwiękach smutnej muzyki )

Nuta "do": Nie jest bardzo wesoła

Ta muzyka o tęczy.

Nuta "re": Ale nikt nas siostrzyczki

w pracy tej nie wyręczy.

Nuta "mi": Gdy wyręczyć nie może,

niech nam chociaż pomoże!

Nuta "fa": Pomóc mogą nam tylko

nasze mniejsze siostrzyczki.

Nuta "sol": One mogą rozjaśnić

nasze smutne twarzyczki ...

Nuta "la": Hej półnuty, ćwierćnuty, ósemki!

Chodźcie do nas tu zaraz,

my jesteśmy na tęczy.

(Wchodzą półnuty, ćwierćnuty, ósemki - zaspane.)

Półnuta 1: Ale tu wysoko!

A wspinanie męczy ...

Ćwierćnuta 1: W czym możemy pomóc?

Nuta "si": W muzyce o tęczy.

Nuta "do": Wspólnie z wami stworzymy

tak radosną muzykę,

że jej tęcza posłucha ...

Tęcza: Oj posłucham z zachwytem!

Ósemka: Każda z was, moje siostry,

niech się bierze do pracy.

Wszystkie nutki: Zaczynamy siostrzyczki,

Raz, dwa, trzy ...
( Nutki śpiewają piosenkę o tęczy )

TĘCZOWA MUZYKA

Chodzą nutki po tęczy, ale bardzo SA smutne.

My nie chcemy być czarne! To jest takie okrutne.

Twórzcie o mnie muzykę, o mych barwach, kolorach,

a muzyka się stanie tak jak ja wesoła.

Tęczowa muzyka

jak tęcza barwna jest.

Piosenkę tęczową

zaśpiewaj z nami też!

Skaczcie nutki po linie jak po barwnym dywanie,

to wesoła muzyka z tej zabawy powstanie.

Tęcza barwna i piękna, a my czarne jak sadza,

ale naszej muzyce wcale to nie przeszkadza!

Ref: Tęczowa muzyka ...

Tęcza: Miło słuchać muzyki,

gdy wesołe są nutki.

Ale coś się już zmienia.

Czy wracają znów smutki?

Zatrzymały się. Stoją.

Już nie myślą o tęczy.

Szepcze jedna do drugiej.
(Nuty gromadzą się na środku sceny. Szepczą coś do siebie.

Tęcza klaszcze w dłonie.)

Co was nutki tak dręczy?

Półnuta: Były piosenki o kwiatkach.

Ćwierćnuta 2: O motylkach, bałwankach ...

Ósemka 1: Szalikach i o butach.

Półnuta 3: A nigdy nikt nie śpiewał

piosenki o nutach.

Ćwierćnuta 3: Myśmy do muzyki

wymyśliły słowa.

Ósemka 2: I piosenka o nas

jest właśnie gotowa.
(Wszystkie nuty i dźwięki śpiewają piosenkę.)

NUTKI

Całe nuty i półnuty,

ćwierćnuty, ósemki.

Zaśpiewamy dziś o sobie

tę właśnie piosenkę.

Każda nutka, każda nutka

bardzo się starała

i dlatego bardzo szybko

piosenka powstała

Ref. Choć to może nie wypada,

jednak to robimy

i refrenik tej piosenki

o nas też nucimy.

Tra la la, tra la la

Refren ten nucimy.

Tęcza: Chociaż muzykę tęczową

nuty wyskakały,

o mnie również pios nkę

pięknie zaśpiewały.

Nuta "do": Dzięki tęczy, moi drodzy,

nie jesteśmy smutne

i nasz kolor nie jest,

nie jest tak okrutny.

Nuta "mi": Bo nie kolor o radości

naszej decyduje.

Ważne jest, czy w swoim sercu

miłość każda czuje.

Nuta "fa": Tęcza bardzo nam pomogła

zrozumieć te słowa

i dlatego tak powstała

piosenka tęczowa.

Narrator: Teraz nutki zrozumiały,

barwą martwić się przestały.

Można nutek słuchać wszędzie

i orkiestra tu przybędzie.

WIERSZ

" W filharmonii" - Marek Majewski

W filharmonii, w filharmonii

jedna nutka drugą goni.

Pełno nutek w całej Sali.

Już się wszyscy zasłuchali.

A szczęśliwe instrumenty

nowych nutek ślą zastępy.

Pędza dźwięki jak lawina.

Już wydawać się zaczyna,

że rozsadza całą salę

i polecą wyżej, dalej ...

Porwą widzów wraz z orkiestrą

A wtem Cisza! To maestro

minimalnym ruchem ręki

rozbrykane ściszył dźwięki

i znów grzecznie i wesoło

kilka nutek biega wkoło.

A muzyka to jest właśnie

tajemnicza wyspa baśni.

Narrator:

Prosimy o wysłuchanie koncertu, może nie w filharmonii, lecz tu w naszej sali gimnastycznej.

Przygotowaliśmy dwa utwory na orkiestrę perkusyjną.

Pierwszy utwór to "Marsz Radeckiego" J. Straussa

Drugi "Dla Przyjaciela".

Zapraszamy.
(Uczniowie wykonują akompaniament na instrumentach perkusyjnych do utworów muzyki klasycznej w oparciu o koncepcję Batii Strauss.)